180. rocznica założenia Zmartwychwstańców

Bermuda2Co roku dnia 17 lutego powracamy wdzięczną pamięcią do początków naszej wspólnoty zakonnej i świętujemy "Dzień Założenia". Także w tym roku w wielu miejscach i wspólnotach odbyły się rocznicowe uroczystości oraz spotkania. W Krakowie miało miejsce sympozjum naukowe zorganizowane wraz z Uniwersytetem Papieskim Jana Pawła II. Także w Chicago studenci DePaul College Prep. uczestniczyli w wykładach poświęconych postaciom naszych Założycieli. Na Bermudach ojciec Biskup Wiesław Śpiewak CR i o. Julio Błażejewski świętowali ze wspólnotą świeckich przyjaciółmi Zgromadzenia (na zdjęciu), a w Tanzanii ojcowie Andrzej Duda i Daniel Hinc spotkali się we wspólnocie nowicjackiej. Z okazji dorocznego święta Ojciec Generał skierował do Zmartwychwstańców poniższy list:

 

Słowo Ojca Generała na Dzień Założenia Zgromadzenia Zmartwychwstania Pańskiego

Bracia moi!

Każdego roku naszą wdzięczną pamięć kierujemy do Pana Boga za Jego niesłychaną inicjatywę, by powołać do życia 17 lutego 1836 roku nową wspólnotę zakonną. Wspominając życie i dzieło Bogdana Jańskiego, Piotra Semenenki i Hieronima Kajsiewicza, widzimy, jak oni zafascynowani osobą Jezusa, pozwolili się prowadzić Duchowi Świętemu i starali się dotknąć miłości Ojca. Bóg jednak nie zadowala się tym, że przyjmujemy Jego darmową miłość. Nie ogranicza się do miłowania nas, ale chce przyciągnąć nas do siebie, przemienić w sposób tak głęboki i radykalny, byśmy mogli powtórzyć za św. Pawłem: „teraz już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus” (Ga 2, 20). Spoglądając na życie Założycieli dostrzegamy piękną historię ich przyjaźni z Panem, która wypełniła całe ich życie, uzdolniła do wewnętrznego odrodzenia, ukazała nadzieję i pozwoliła, by Bóg działał w nich i przez nich.
W kolejną rocznicę naszego założenia uświadamiamy sobie także, że to my jesteśmy kontynuatorami ich dzieła, że jako zmartwychwstańcy – niewielka wspólnota głosząca Dobrą Nowinę w dwunastu językach na sześciu kontynentach – jesteśmy cząstką wielkiego bogactwa Kościoła w jego różnorodności charyzmatów i rozmaitości powołań i posług. Dzień ten jest więc czasem refleksji i pytań o to, czy - podobnie jak nasi założyciele - jesteśmy otwarci na działanie Ducha Świętego i czy nie lękamy się pobrudzić sobie rąk życiem powszednim, problemami ludzi, mężnie przemierzając obrzeża geograficzne i egzystencjalne? Czy pielęgnujemy w sercu zdumienie z powodu spotkania z powołującym Chrystusem? Czy podobnie jak oni mamy w sercu zdrowy niepokój ze względu na Pana oraz żywe pragnienie, by zanieść Go innym? (por. Franciszek, Homilia, 2 lutego 2016). To są pytania, które przypominają nam, że jako osoby konsekrowane jesteśmy powołani, aby Pan Bóg w nas żył i prowadził nas do kochania razem z Nim, w Nim i tak jak On.
To dziękczynienie za powołanie do życia Zgromadzenia rozciągnie się na cały rok 2016, gdyż jest on czasem kapituł we wszystkich trzech Prowincjach. Każda kapituła jest przede wszystkim wydarzeniem zbawczym, kościelnym i w pewnym sensie rodzinnym; jest „paschalnym świętowaniem”, które wnosi w życie wspólnoty to, co zawiera krzyż i nadzieja, śmierć i zmartwychwstanie. Sprawowana w atmosferze modlitwy i miłości braterskiej, wzbudza uczucie świeżości, daje pokaźną dawkę „optymizmu paschalnego”  i staje się impulsem do odrodzenia zarówno w wymiarze indywidualnym jak i wspólnotowym. Jest więc szczególnym momentem „stałej” odnowy życia wspólnoty zakonnej, w której podstawowymi środkami są: ciągłe nawracanie się (osobiste i wspólnotowe); odrodzenie życia duchowego (osobiste i wspólnotowe); odważne zaangażowanie w służbę bliźnim; poprawa relacji braterskich we wspólnocie; zdynamizowanie działalności apostolskiej; troska o jakość formacji; więź z Kościołem powszechnym. Życzę zmartwychwstańcom z Prowincji Ontario-Kentucky, USA i Polski przenikliwego wzroku wiary, który dostrzega światło płynące od Chrystusa Zmartwychwstałego oraz – pomimo rzeczywistych trudności i problemów – ufnego patrzenia w przyszłość, bo przecież jesteśmy wysłannikami największej nadziei, którą jest Zmartwychwstały Pan.
Niech Jezus Chrystus, za wstawiennictwem Pani Łaskawej Mentorellskiej, strzeże w nas wszystkich radość wdzięczności za powołanie, pomnaża pragnienie bliskości z Nim oraz ofiarnej służby wobec braci, by mogli spotkać Ojca miłosierdzia.

In Christo Redivivo

Bernard Hylla CR
Przełożony Generalny

Informacja z dnia Feb 2016,